Αυτός είναι ένας κοινός μύθος που, όμως, δεν αληθεύει. Το συχνό λούσιμο όχι μόνο δε βλάπτει τα μαλλιά, αλλά μπορεί και να τα βοηθήσει. Η συχνότητα με την οποία λούζεται κάθε ασθενής επηρεάζεται από τα ίδια τα μαλλιά, τη λιπαρότητα του δέρματος του τριχωτού της κεφαλής, την κουλτούρα, το φύλο και την εργασία του ατόμου. Δεν υπάρχει ανώτατο επιτρεπόμενο όριο στον αριθμό των λουσιμάτων ανά εβδομάδα. είναι προτιμότερο, όμως, να γίνεται παράλληλα και συστηματική χρήση βελτιωτικής μαλακτικής κρέμας μαλλιών (conditioner).
Μπορεί να παρατηρείτε ότι σε κάθε λούσιμο πέφτουν τρίχες από τα μαλλιά σας, αλλά αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Τα μαλλιά που πέφτουν βρίσκονται στην τελογενή φάση του κύκλου ζωής τους και πρέπει να πέσουν προκειμένου να κάνουν χώρο για τις νέες τρίχες. Για το λόγο αυτό φαίνεται να χάνουμε 50-100 τρίχες ημερησίως, τις οποίες όμως δε χάνουμε με τον ίδιο ρυθμό όλο το έτος, δηλαδή κατά τους μήνες Σεπτέμβριο-Οκτώβριο και Μάρτιο-Απρίλιο πέφτουν, λόγω της φυσιολογική αναγέννησης, περισσότερες τρίχες από ότι τους άλλους μήνες του έτους. Οι τρίχες που πέφτουν αντικαθίστανται από καινούργιες τρίχες, όπως καθορίζεται από τον κύκλο ανάπτυξης των τριχών.
Η δραστηριότητα κάθε μεμονωμένου θύλακα τρίχας είναι κυκλική και συνήθως δεν σχετίζεται με τους άλλους θυλάκους που μεταπίπτουν από τη φάση ανάπτυξης στη φάση ανάπαυσης, προτού πέσουν και αντικατασταθούν από νέα μαλλιά. Δηλαδή, η κάθε τρίχα ευρίσκεται σε διαφορετική φάση του κύκλου ανάπτυξής της από τη διπλανή της. Κανονικά, περίπου το 90% των θυλάκων των τριχών βρίσκονται στη φάση ανάπτυξης ή αναγενή φάση, και περίπου το 10% βρίσκονται στη φάση ηρεμίας ή τελογενή φάση. Σε καταστάσεις ασθένειας, ο κύκλος των μαλλιών μπορεί να μεταβληθεί και αυτό μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη απώλεια μαλλιών από το αναμενόμενο. Το έντονο τρίψιμο των μαλλιών κατά το λούσιμο ή το σκούπισμα με την πετσέτα είναι αυτό που μπορεί να βλάψει τη δομή και τη μορφολογία της τρίχας.
Το κούρεμα μπορεί να συνδράμει στη μείωση της «ψαλίδας» και έτσι τα μαλλιά να δείξουν πιο υγιή. Τα μαλλιά σας, παρόλα αυτά, δεν δυναμώνουν με το κούρεμα, το οποίο δε βοηθάει σε περίπτωση τριχόπτωσης ή λέπτυνσης της τρίχας. Επίσης, και τα μακριά μαλλιά δεν επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά την τριχόπτωση.
Τα μαλλιά όλων αρχίζουν να ασπρίζουν σε κάποια στιγμή της ζωής τους. Η αλλαγή στο χρώμα οφείλεται σε αλλαγές στα μελανινοκύτταρα, τα οποία είναι υπεύθυνα για το χρώμα των μαλλιών. Είναι τα ίδια κύτταρα που ευθύνονται για το χρώμα του δέρματος. Βλάβες στα κύτταρα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα τη μειωμένη παραγωγή χρωστικής, η οποία οδηγεί στην απώλεια του αρχικού χρώματος των μαλλιών, τα οποία ασπρίζουν. Η εμφάνιση του γκρίζου χρώματος οφείλεται στη συνύπαρξη λευκών και έγχρωμων τριχών.
Είναι δύσκολο να εκτιμήσουμε πότε τα μαλλιά θα αλλάξουν χρώμα και η χρονική αυτή στιγμή διαφέρει για το κάθε άτομο. Τα γονίδια παίζουν σημαντικό ρόλο στον καθορισμό αυτής της χρονικής περιόδου στη ζωή του ανθρώπου. Άτομα με καταγωγή από την Αφρική και την Ασία συχνά γκριζάρουν σε μεγαλύτερη ηλικία από ό,τι οι λευκοί.Επιπλέον, περιβαλλοντολογικοί παράγοντες όπως κάπνισμα, υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, χρήση ναρκωτικών ουσιών, συναισθηματικό στρες, ασθένειες και παχυσαρκία μπορούν όλα να οδηγήσουν στο γκριζάρισμα των μαλλιών, σε ηλικία μικρότερη από την αναμενόμενη. Ένας παραδοσιακός εμπειρικός κανόνας λέει ότι το 50% των ανθρώπων έχει γκριζάρει κατά 50% μέχρι την ηλικία των 50 ετών. Παρόλα αυτά, πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι το ποσοστό των ανθρώπων που έχει γκριζάρει κατά 50% στην ηλικία των 50 ετών κυμαίνεται μεταξύ 6% και 23%.
Το γκριζάρισμα των μαλλιών είναι σχεδόν πάντα μόνιμο και προοδευτικό. Παρόλα αυτά, υπάρχουν σπάνιες αναφορές αυθόρμητης επιστροφής των έγχρωμων τριχών και μερικής αναστροφής της διαδικασίας του γκριζαρίσματος, κατά τα πρώιμα στάδια. Προς το παρόν, δεν υπάρχει κάποια θεραπεία που να μπορεί να αναστρέψει το γκριζάρισμα των μαλλιών.
Τα μαλλιά είναι ένα από τα αναρίθμητα μέρη του σώματος που επηρεάζονται αρνητικά από το κάπνισμα. Το κάπνισμα επηρεάζει αρνητικά τόσο το δέρμα, όσο και τα μαλλιά. Το κάπνισμα οδηγεί σε μειωμένη ποιότητα και ποσότητα μαλλιών. Έχει, επίσης, συσχετισθεί με πρόωρο γκριζάρισμα των μαλλιών και με αυξημένης σοβαρότητας ανδρογενετική αλωπεκία.
Ελλείψεις βιταμινών, ιχνοστοιχείων και αμινοξέων μπορεί να προκαλέσουν αλλαγές στη δομή της τρίχας, στο χρώμα της και μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και στην απώλεια μαλλιών. Αντικατάσταση των παραγόντων αυτών μπορεί να συνδράμει στην ανάρρωση από ορισμένες παθήσεις των μαλλιών. Παρόλα αυτά, η απώλεια μαλλιών μπορεί να οφείλεται και σε αυξημένη πρόσληψη ορισμένων ουσιών όπως η βιταμίνη Α ή το σελήνιο. Θα πρέπει να συμβουλευτείτε το δερματολόγο σας πριν αρχίσετε να λαμβάνετε οποιοδήποτε συμπλήρωμα διατροφής κατά της απώλειας μαλλιών.
Μια ισορροπημένη διατροφή, η οποία περιλαμβάνει κρέας, πουλερικά, ψάρι, φρούτα και λαχανικά είναι το κλειδί για υγιή μαλλιά. Το κρέας και το ψάρι είναι καλές πηγές ψευδαργύρου. Κρέας, πουλερικά και ψάρι αποτελούν ορισμένες από τις καλύτερες πηγές σιδήρου. Το ψάρι είναι από τις καλύτερες πηγές των απαραίτητων λιπαρών οξέων. Τα φρούτα και τα λαχανικά παρέχουν αντιοξειδωτικά. Όλες αυτές οι ουσίες είναι ευεργετικές τόσο για το δέρμα του τριχωτού της κεφαλής, όσο και για τα μαλλιά. Πάντα να προσπαθείτε να τρώτε βιολογικά προϊόντα, ούτως ώστε να αποφύγετε τις ορμόνες που ενδέχεται να εντοπίζονται στο κρέας, τα αυγά και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.
Τα ξηρά μαλλιά μπορεί να αποτελούν ένδειξη φθαρμένων μαλλιών. Η φθορά μάλλον εντοπίζεται στην εξωτερική λιπιδική στιβάδα του σώματος της τρίχας. Όταν αυτή η στιβάδα χάνεται τα μαλλιά δείχνουν ξηρά. Τα ξηρά μαλλιά είναι συνήθως αποτέλεσμα φθοράς της τρίχας και, κανονικά, δε συνδέεται με την παραγωγή του σμήγματος που διατηρεί το δέρμα λιπαρό.
Ο πόνος στο τριχωτό της κεφαλής ή αλλιώς η τριχοδυνία είναι ένα σχετικά συχνό πρόβλημα που εμφανίζεται στο 20% περίπου των γυναικών και στο 90% των ανδρών που αναζητούν φροντίδα και βοήθεια για κάποιο πρόβλημα σχετιζόμενο με τα μαλλιά. Η αίσθηση μπορεί να είναι διάχυτη στο τριχωτό της κεφαλής, ή μπορεί να επηρεάζει συγκεκριμένες περιοχές του. Η τριχοδυνία μάλλον οφείλεται στην έκκριση ενός μορίου που ονομάζεται ουσία P. Το άγχος παίζει ρόλο στην αντίληψη αυτής της οδυνηρής αίσθησης. Ασθενείς που πάσχουν από απώλεια μαλλιών, και ειδικά από τελογενή ροή, γυροειδή αλωπεκία και ανδρογενετική αλωπεκία παρουσιάζουν συχνότερα τριχοδυνία.
Συνήθως η αδυναμία των μαλλιών να μακρύνουν οφείλεται στην αυξημένη ευθραυστότητα του σώματος της τρίχας. Αυτή οφείλεται σε περιβαλλοντολλογικούς παράγοντες, όπως είναι η υπερβολική επεξεργασία της τρίχας με εκτεταμένη χρήση προϊόντων styling και η χρήση πηγών θέρμανσης, π.χ. η ισιωτική ή το πιστολάκι μαλλιών.
Ναι, έως και το 15% των εφήβων αγοριών ενδέχεται να εμφανίσουν πρώιμα σημάδια ανδρογενετικής αλωπεκίας. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί ακόμη και παιδιά προεφηβικής ηλικίας να εμφανίσουν σημάδια ανδρογενετικής αλωπεκίας. Οι περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις χαρακτηρίζονται από ένα πολύ ισχυρό οικογενειακό ιστορικό της νόσου.
Η ανδρογενετική αλωπεκία σχεδόν σίγουρα θα οδηγήσει σε επιδείνωση της τριχόπτωσης και αραίωση σε περίπτωση που δε χορηγηθεί θεραπεία. Η θεραπεία είναι σημαντική για την πρόληψη της περαιτέρω εξέλιξης της νόσου.
Οι ουλωτικές αλωπεκίες είναι μια ομάδα ασθενειών που προκαλούν ανεπανόρθωτες βλάβες στους θυλάκους των τριχών. Γενικά, δεν υπάρχει ορατή ουλή στο τριχωτό της κεφαλής, καθώς η ουλή έχει αναπτυχθεί κάτω από την επιφάνεια της επιδερμίδας του τριχωτού της κεφαλής.
Η πιτυρίδα είναι μια εκδήλωση σμηγματορροϊκής δερματίτιδας, η οποία προκαλεί φλεγμονή του τριχωτού της κεφαλής. Αυτό μπορεί να επιταχύνει την εξέλιξη της φαλάκρας. Η πιτυρίδα πρέπει πάντα να αντιμετωπίζεται χρησιμοποιώντας κατάλληλο σαμπουάν για την κάθε περίπτωση, και ειδικά διαλύματα που εφαρμόζονται τοπικά.
Η πιτυρίδα είναι μια λιγότερο σοβαρή μορφή σμηγματορροϊκής δερματίτιδας που προσβάλλει το τριχωτό της κεφαλής. Οι ασθενείς διαμαρτύρονται συνήθως για κνησμό, δέρμα που ξεφλουδίζει χωρίς εμφανή φλεγμονή σε αντίθεση με τις περιπτώσεις που η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα εμφανίζεται σε άλλες περιοχές του σώματος, όπως το πρόσωπο, όπου και η φλεγμονή είναι άμεσα εμφανής.Η ασθένεια προκαλείται κυρίως από τον αποικισμό του τριχωτού της κεφαλής από ζυμομύκητες Malassezia, αλλά ένας αριθμός άλλων παραγόντων, όπως οι εκκρίσεις των σμηγματογόνων αδένων και η προδιάθεση διαδραματίζουν επίσης ρόλο.
Έχει αναφερθεί ότι ορισμένοι ασθενείς εμφανίζουν αυξημένη τριχόπτωση μετά την έναρξη της εφαρμογής μινοξιδίλης. Ωστόσο, αυτό το αποτέλεσμα είναι παροδικό και συνήθως ομαλοποιείται εντός 2-8 εβδομάδων. Αυτή η απώλεια μαλλιών οφείλεται σε αυξημένη απώλεια τριχών που ευρίσκονται στη φάση ανάπαυσης ή τελογενή φάση και αποτελεί ένδειξη ότι το φάρμακο διεγείρει το θύλακα για να παράγει νέα μαλλιά.
Η απώλεια μαλλιών μπορεί επίσης να αυξηθεί σε περίπου 3 μήνες μετά τη διακοπή της μινοξιδίλης.
Ο καλύτερος τρόπος για να απαντήσετε σε αυτήν την ερώτηση είναι ότι αυτό εξαρτάται από τον τύπο της ασθένειας για τη θεραπεία της οποίας χρησιμοποιείται η μινοξιδίλη. Η μινοξιδίλη, όταν χρησιμοποιείται για μία σειρά παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της γυροειδούς αλωπεκίας, του telogen effluvium και της αλωπεκίας έλξης, μπορεί να σταματήσει με ασφάλεια όταν η ασθένεια έχει υποχωρήσει ή τα μαλλιά επανέλθουν στα φυσιολογικά επίπεδα. Όταν, όμως, η μινοξιδίλη χρησιμοποιείται για την αλωπεκία ανδρικού ή γυναικείου τύπου πρέπει να χορηγείται συνεχώς για να λειτουργεί. Καθώς η τριχόπτωση ανδρών και γυναικών είναι χρόνιες παθήσεις, το φάρμακο πρέπει να χρησιμοποιείται χρόνια, ούτως ώστε να συνεχίσει να παρέχει τα οφέλη του.
Το PRP παράγεται από το δικό σας φλεβικό αίμα και περιέχει έναν αριθμό αυξητικών παραγόντων συμπεριλαμβανομένων παραγόντων ανάπτυξης που προέρχονται από αιμοπετάλια, μετασχηματιστικών αυξητικών παραγόντων, αγγειακού ενδοθηλιακού αυξητικού παράγοντα και επιθηλιακού αυξητικού παράγοντα (platelet-derived growth factors, transforming growth factors, vascular endothelial growth factor, and epithelial growth factor).Το διάλυμα αυτών των αυξητικών παραγόντων χορηγείται με ενέσεις τοπικά και λειτουργεί, μερικώς, επεκτείνοντας τη διάρκεια της φάσης ανάπτυξης, ή της αναγενούς φάσης του κύκλου των τριχών. Έχει αποδειχθεί ότι η εφαρμογή αυτής της μεθόδου μπορεί να βοηθήσει σε διάφορες μορφές τριχόπτωσης, συμπεριλαμβανομένων των ανδρογενετικών αλωπεκίων, της τελογενούς ροής και της γυροειδούς αλωπεκίας.
Η θεραπευτική, όμως, αυτή μέθοδος για να είναι αποτελεσματική πρέπει να περιέχει έναν ορισμένον αριθμό αιμοπεταλίων, από τον οποίον θα προέλθουν όλοι αυτοί οι αυξητικοί παράγοντες. Μικρότερος αριθμός θα οδηγήσει σε έλλειψη αποτελεσματικότητας, ενώ αριθμός μεγαλύτερος από ένα όριο θα επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα, δηλαδή θα έχει αρνητική επίδραση στους θυλάκους των τριχών. Επομένως, πρέπει πρώτα να υπολογισθεί ο αριθμός των αιμοπεταλίων του συγκεκριμένου ασθενούς, στον οποίον πρόκειται να χορηγηθεί η αγωγή και, κατόπιν, με κατάλληλη μέθοδο και δοχεία επεξεργασίας να προετοιμασθεί το ορθό διάλυμα. Είναι εύκολα αντιληπτό ότι η διαδικασία αυτή πρέπει να εκτελεσθεί από ειδικό βιοπαθολόγο ιατρό και δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί και ολοκληρωθεί από μία απλή αιμοληψία και φυγοκέντρηση στο ιατρείο του δερματολόγου
Our Contacts
Επικοινωνήστε
μαζί μας!
Αγίας Σοφίας 28, Θεσσαλονίκη
info@dermaesthetichair.gr
2310 282.292 & 2310 250.300