Ψωρίαση

Η αποτελεσματική, μακροχρόνια και ασφαλής θεραπεία της ψωρίασης ήταν και παραμένει μια σημαντική προτεραιότητα των δερματολόγων. Οι νέες θεραπείες μπορούν να προσφέρουν κάποιες λύσεις, αλλά αξιολογούνται καθώς η εμπειρία από τη χρήση τους θα αυξάνεται. Είναι σημαντικό, όμως, να ενημερώνεται το κοινό για τη ψωρίαση και οι ασθενείς μας για τις δυνατότητες που υπάρχουν, πλέον, να επιτευχθεί σημαντική ύφεση των συμπτωμάτων της νόσου. Η ψωρίαση είναι μία χρόνια υποτροπιάζουσα φλεγμονώδης και ΜΗ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΗ νόσος του δέρματος, που απαντάται στο 1,5-3% του γενικού πληθυσμού. Η ψωρίαση έχει συσχετισθεί με πληθώρα εξωδερματικών νόσων και η αποτελεσματική της αντιμετώπιση είναι καθοριστική όχι μόνο για την εξασφάλιση υγειούς δέρματος, αλλά και τον περιορισμό των εξωδερματικών εκδηλώσεων. Η εξέλιξη των θεραπευτικών μέσων μάς δίνει πλέον τη δυνατότητα να περιορίσουμε τη νόσο σε όλο το ηλικιακό φάσμα με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα. Στα μέσα αυτά συμπεριλαμβάνονται τοπικές και συστηματικές θεραπείες, βιολογικοί παράγοντες και θεραπεία με συγκεκριμένου μήκους κύματος φωτεινή ακτινοβολία.

Η ψωρίαση επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Οι κοινωνικές, επαγγελματικές και προσωπικές του εκδηλώσεις και δραστηριότητες επηρεάζονται πολύ, ιδιαίτερα όταν οι βλάβες της ψωρίασης αναπτύσσονται σε εμφανή σημεία, όπως π.χ. στα χέρια ή σε ευαίσθητες περιοχές, όπως τα γεννητικά όργανα. Μάλιστα, μεγάλες επιδημιολογικές έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και στη χώρα μας, αποκάλυψαν ότι η ψωρίαση επηρεάζει πολύ περισσότερο την ποιότητα ζωής του ασθενούς από άλλες σοβαρότερες παθήσεις του οργανισμού, όπως το έμφραγμα, η υπέρταση ή ο καρκίνος του παγκρέατος και των πνευμόνων.

Επειδή η ψωρίαση είναι χρόνια πάθηση δεν υπάρχει ένα φάρμακο, το οποίο να χορηγείται και να οδηγεί σε μόνιμη υποχώρηση της νόσου. Υπάρχουν, όμως, πολλά σκευάσματα που εφαρμόζονται τοπικά, και πολλά φάρμακα που χορηγούνται από το στόμα.

Τα τελευταία χρόνια έχουν παρασκευασθεί νέα φάρμακα με βιοτεχνολογικές μεθόδους, τα οποία έχουν εξειδικευμένη δράση, δράση δηλαδή έναντι ορισμένων πρωτεϊνών που παίζουν μικρότερο ή μεγαλύτερο ρόλο στην παθογένεση της ψωρίασης. Τα φάρμακα αυτά χορηγούνται υποδόρια ή ενδοφλέβια και είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά και ασφαλή, όπως η ετανερσέπτη, η ινφλιξιμάμπη, η ανταλιμουμάμπη, η ουστεκινουμάμπη, η σεκουκινουμάμπη και η μπρονταλουμάμπη, καθώς επίσης και η απρεμιλάστη, η οποία χορηγείται από του στόματος. Φαίνεται, μάλιστα, ότι μπορούν να προσφέρουν σημαντική ύφεση της νόσου για μακρότερα χρονικά διαστήματα, ενώ η εμπειρία μας από τη χορήγησή τους συνεχώς αυξάνεται και εμπλουτίζεται με παρατηρήσεις και δεδομένα από την αντιμετώπιση και άλλων αυτοάνοσων νόσων.

Πιο συγκεκριμένα, από τα πλέον πρόσφατα φάρμακα είναι η σεκουκινουμάμπη, η οποία, από τις κλινικές μελέτες που τη συνοδεύουν, φαίνεται πως αποτελεί μία χρήσιμη θεραπευτική επιλογή για ορισμένους ασθενείς. Τα θεραπευτικά αποτελέσματα που συγκεντρώνονται από τη χρήση της υποδεικνύουν ότι θα μπορούσε να μας βοηθήσει, μόνη της ή και σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες, και σε δύσκολες ως προς την αντιμετώπιση της νόσου περιοχές, όπως το δέρμα του τριχωτού της κεφαλής, οι όνυχες, οι παλάμες και τα πέλματα. Τα αποτελέσματα αυτά μοιάζουν να διατηρούνται με την πάροδο του χρόνου, χωρίς το φάρμακο να χάνει σημαντική από την αποτελεσματικότητά του.