Ο όρος κυτταρίτιδα χρησιμοποιείται για να περιγραφεί η μη ομαλή εναπόθεση λίπους, κυρίως στους μηρούς και στους γλουτούς των γυναικών, κατά τέτοιο τρόπο ώστε το δέρμα να μοιάζει με «φλοιό πορτοκαλιού», όπως συνήθως ονομάζεται. Η κυτταρίτιδα είναι συχνή, αφού μετά την εφηβεία περισσότερες από το 70% των γυναικών εμφανίζει κυτταρίτιδα κάποιου βαθμού.
Το νεότερο επιστημονικό δεδομένο σχετικά με την παθογένεση της κυτταρίτιδας είναι ότι οφείλεται κυρίως στα οιστρογόνα. Τα οιστρογόνα είναι ορμόνες συνδεδεμένες με το γυναικείο φύλο, οι οποίες παράγονται στο δέρμα τοπικά. Είτε, λοιπόν, η τοπική παραγωγή των οιστρογόνων ορμονών στα σημεία εκείνα που εμφανίζεται η κυτταρίτιδα είναι μεγαλύτερη, είτε ο μεταβολισμός τους στα κύτταρα του λιπώδους ιστού είναι εντονότερος. Αποτέλεσμα αυτής της ορμονικής υπερδραστηριότητας είναι η διόγκωση των λοβίων του λίπους και ο διαφορετικός προσανατολισμός και κατανομή τους, ώστε να δημιουργείται η κυτταρίτιδα.
Η παχυσαρκία, το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοόλ προκαλούν. ή επιδεινώνουν την κυτταρίτιδα. Η κατανάλωση ύδατος, το μασάζ, η διατήρηση φυσιολογικού βάρους και η εφαρμογή κρεμών που διαλύουν, μερικώς τουλάχιστον, το λίπος αποτελούν τα αρχικά, απλά μέτρα αντιμετώπισής της. Άλλα μέτρα περισσότερο επεμβατικά είναι η λεμφική παροχέτευση, η λιποαναρρόφηση, ή η προσπάθεια διαλύσεως του λίπους με υπερήχους ή με τοπική έγχυση κατάλληλων ουσιών, δηλαδή με τη μεσοθεραπεία.
Δεν υπάρχουν τυχαιοποιημένες, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο διπλές τυφλές μελέτες που να αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα μιας τεχνικής ή φαρμακευτικής αγωγής. Τα σκευάσματα της μεσοθεραπείας είναι δυνατόν να περιλαμβάνουν ποικίλα συνταγογραφούμενα και μη συνταγογραφούμενα φάρμακα, φυτικά προϊόντα, βιταμίνες, ορμόνες, β-ανταγωνιστές, αναστολείς της μονοφωσφορικής αδενοσίνης, ή γαλακτωματοποιητικές ουσίες.
Από τις κρέμες που εφαρμόζονται τοπικά αρκετά αποτελεσματικές είναι αυτές που περιλαμβάνουν σιτοστερόλες και άλλα φυτικά εκχυλίσματα που αναστέλλουν τη δράση των οιστρογόνων ορμονών τοπικά. Με την καθημερινή εφαρμογή τους επί 2-3 μήνες είναι δυνατή η αισθητή μείωση της κυτταρίτιδας, όπως αυτή υπολογίζεται και με τη μέτρηση της περιμέτρου του μηρού, ή των διαστάσεων των γλουτών. Από τα σκευάσματα της μεσοθεραπείας εγχύονται με ενέσεις, συνήθως με πολλαπλές βελόνες, μίγματα που περιέχουν καφεϊνη, καρνιτίνη, οργανικό πυρίτιο και φυτικά εκχυλίσματα σε 6-10 συνεδρίες ανά 10-15 ημέρες. Άλλα μίγματα προκαλούν εντονότερη λιπόλυση και περιέχουν δεοξυχολικό οξύ και φωσφατιδυλοχολίνη μαζί με οργανικό πυρίτιο, βιταμίνες και αγγειοδραστικά φάρμακα. Οι συνεδρίες είναι λιγότερες από το προηγούμενο μίγμα, δηλαδή είναι δύο ή τρεις και ανάλογα με τη δόση έγχυσης γίνονται ανά 2-3 ή ανά 4-6 εβδομάδες. Αρκετές φορές είναι προτιμότερη η επανάληψη των εγχύσεων μετά από 1 ή 2 έτη, προκειμένου να διατηρηθεί το καλό αποτέλεσμα. Σε όλες, σχεδόν, τις περιπτώσεις αναπτύσσεται οίδημα και ερύθημα στα σημεία εφαρμογής, τα οποία διαρκούν περίπου 3 ημέρες. Οι περισσότεροι ασθενείς εκφράζουν σημαντική ικανοποίηση από τα αποτελέσματα. Υπάρχουν, επίσης, και άλλα νεότερα μίγματα τα οποία, εκτός από τις παραπάνω ουσίες, περιέχουν και αυξητικούς παράγοντες, όπως ο insulin-like growth factor.